El ciclo natural de vida y muerte llega a su fin. Un nuevo órden mundial llega, uno que será eterno, Miguel y Gabriel luchan para asegurarse de que llegue, pero Gadriel y Shemihaza se oponen (Zeus y Samael no quieren la justicia eterna). Historia creada por José Carlos Galindo Hinostroza y la ChatGPT
Los ángeles guardianes de las puertas del cielo practican artes marciales con un propósito divino: Enfrentar a la muerte.
Apocalipsis 21:12 Tenía un muro grande y alto con doce puertas; y en las puertas, doce ángeles… Salmos 118:19 Abridme las puertas de la justicia;entraré por ellas y alabaré a Jah. 20 Esta es la puerta de Jehová;por ella entrarán los justos.
Quiero incluir en este post una plegaria a Jehová por mi propia vida, porque esta guerra contra Satanás me ha dejado gravemente herido. Médico cúrate a ti mismo…
El ciclo natural de vida y muerte llega a su fin. Un nuevo órden mundial llega, uno que será eterno, Miguel y Gabriel luchan para asegurarse de que llegue, pero Gadriel y Shemihaza se oponen (Zeus y Samael no quieren la justicia eterna). Historia creada por José Carlos Galindo Hinostroza y la ChatGPT en Septiembre de 2024.
Apocalipsis 21:4 Enjugará Dios toda lágrima de los ojos de ellos; y ya no habrá muerte, ni habrá más llanto, ni clamor, ni dolor; porque las primeras cosas pasaron. (El primer orden natural de las cosas ya no será más, porque no pasará por las puertas del cielo!)
Salmos 118:13 Me empujaste con violencia para que cayese, Pero Jehová me ayudó.
14 Jehová es mi fortaleza y mi cántico, Y él me ha sido por salvación.
Los Guardianes de la Eternidad
En una ciudad moderna, perdida en el flujo de la rutina diaria, dos jóvenes entrenaban arduamente en un dojo apartado del bullicio. Sus nombres eran Gabriel y Miguel, y aunque desconocían su verdadero origen, llevaban dentro de sí un propósito mucho mayor de lo que jamás podrían haber imaginado.
Cada día entrenaban en artes marciales, perfeccionando sus habilidades con una precisión sobrehumana. Pero ambos sentían que algo faltaba. No entendían por qué, pero sabían que su entrenamiento no era solo físico, sino espiritual.
Gabriel, siempre metódico, sentía un profundo descontento con la fragilidad del ciclo de la vida y la muerte. ¿Por qué las almas debían ser arrastradas a un destino inevitable? ¿Por qué debían envejecer y perecer sin poder detener ese proceso? Miguel compartía sus inquietudes.
Ambos sabían que existía un equilibrio que regía el mundo, pero ese equilibrio no les parecía justo.
Un día, mientras se encontraban entrenando, fueron sorprendidos por una tercera figura. Era Ariel, un joven compañero que también entrenaba junto a ellos. Desde el principio, había demostrado gran destreza, pero siempre había algo en él que parecía desconectado, como si estuviera al margen de una realidad que Gabriel y Miguel aún no comprendían del todo.
Esa misma noche, tras un entrenamiento particularmente extenuante, el dojo quedó envuelto en un extraño silencio. Las luces tenues proyectaban sombras inquietantes sobre las paredes, cuando una brisa helada atravesó el recinto. Ariel, que hasta entonces había guardado silencio, se acercó lentamente a Gabriel y Miguel.
—Es hora de que conozcan la verdad —dijo, con una voz llena de un eco oscuro que no habían escuchado antes.
Antes de que pudieran reaccionar, otra figura apareció en medio del dojo, deslizándose entre las sombras. Era alta, encapuchada, y de su túnica oscura emanaba un aura maligna. La figura avanzó lentamente, y al acercarse, la capucha cayó, revelando un rostro que congelaría el corazón de cualquier mortal. La muerte tenía un rostro: una calavera con cuencas vacías y ojos ardientes, rojos como el fuego del abismo.
—Soy Gadriel, el Ángel de la Muerte —dijo, su voz resonaba como el eco de mil almas perdidas. Sus ojos, centelleantes y profundos, irradiaban un poder oscuro que parecía devorar la luz a su alrededor.
Gabriel y Miguel retrocedieron instintivamente, sintiendo que algo en su interior comenzaba a despertar. Al escuchar ese nombre, una chispa de memoria se encendió en sus mentes. No eran simples humanos. Eran ángeles reencarnados, enviados a la Tierra con un propósito que había sido oculto hasta ese momento.
—Ariel… —dijo Gabriel, dudando—. ¿Qué es lo que está pasando?
Ariel sonrió de una manera que les heló el alma.
—Mi verdadero nombre es Shemihaza —reveló. Los ojos de Gabriel y Miguel se ensancharon al oír ese nombre—. Fui yo quien sembró la muerte y el dolor en este mundo. Y Gadriel fue mi aliado en esta rebelión.
Ambos eran ángeles caídos. Shemihaza, el líder de la rebelión, y Gadriel, su cómplice, habían traído la muerte y el sufrimiento al mundo. Lo hicieron como una manera de retar al Creador, para imponer su propio orden. El ciclo de la vida y la muerte, con toda su miseria, no era algo natural. Era el resultado de su traición.
—Ustedes fueron creados para detenernos —continuó Gadriel, sus ojos rojos centelleaban con una maldad insondable—. Pero olvidaron su propósito al reencarnar en este mundo.
Gabriel y Miguel intercambiaron una mirada.
Ellos no habían sido enviados para proteger el ciclo de vida y muerte, sino para destruirlo.
Ese ciclo había sido impuesto por los ángeles caídos, y ahora, con su poder despierto, tenían la oportunidad de redimir al mundo, de poner fin al sufrimiento.
—No lo permitiremos —dijo Miguel, sus puños apretados, mientras sentía cómo su poder angelical volvía a él—.
Ni la muerte ni el dolor tendrán la última palabra.
El aire se tensó. La atmósfera se llenó de una energía palpable. Sabían que la batalla que estaban a punto de librar no sería solo física, sino una batalla por el destino del mundo. Gabriel y Miguel se colocaron en guardia, mientras Gadriel y Shemihaza avanzaban hacia ellos.
—Nos aseguraremos de que los justos vivan eternamente jóvenes y saludables —añadió Gabriel, con una determinación inquebrantable—. Y que los malvados reciban su castigo, envejeciendo sin poder escapar de su propio sufrimiento.
Shemihaza soltó una carcajada fría.
—¿De verdad creen que pueden enfrentarse a nosotros? —dijo, desenvainando una espada oscura que parecía forjada en las llamas del infierno mismo—. Hemos regido este mundo por siglos. La muerte es inevitable.
—No, Shemihaza —replicó Gabriel—. La muerte fue una imposición. Pero quien cava una fosa contra el justo caerá en ella.
Y así, comenzó la batalla.
El dojo se convirtió en un campo de combate fuera del tiempo y espacio.
Los golpes resonaban como truenos, y los movimientos eran rápidos como relámpagos. Gadriel luchaba con una furia inhumana, sus ojos rojos brillaban intensamente mientras lanzaba golpes devastadores con su guadaña, una manifestación de su poder mortal.
Shemihaza, por su parte, se movía con una gracia peligrosa, sus ataques eran precisos, oscuros y llenos de malicia.
Pero Gabriel y Miguel no eran menos poderosos. Ahora que habían recordado su verdadera identidad, cada movimiento estaba cargado de poder celestial.
Miguel bloqueaba los ataques de Shemihaza con una velocidad sobrehumana, mientras Gabriel esquivaba los cortes letales de la guadaña de Gadriel, contrarrestando con golpes precisos y poderosos.
El combate se extendió por lo que parecieron horas. El sonido de los golpes y las armas cortando el aire resonaba en el vacío del dojo, que se había transformado en un lugar donde las leyes de la física parecían haberse roto. Los ángeles reencarnados luchaban con una intensidad que desafiaba la comprensión humana.
Finalmente, Miguel vio una apertura. Shemihaza, confiado en su supremacía, bajó su guardia por un breve momento. Con una velocidad increíble, Miguel lanzó una patada giratoria que golpeó directamente en el pecho del ángel caído, enviándolo volando hacia atrás. Shemihaza cayó al suelo, herido pero no derrotado.
—Esto no ha terminado —gruñó, levantándose con esfuerzo.
Mientras tanto, Gabriel se encontraba cara a cara con Gadriel.
El Ángel de la Muerte, con su calavera sonriente y sus ojos rojos ardientes, levantó su guadaña para un golpe final. Pero Gabriel fue más rápido.
Con un grito de pura determinación, canalizó todo su poder en un golpe que impactó directamente en el centro del pecho de Gadriel.
El golpe resonó por todo el dojo. Gadriel vaciló, sus ojos rojos parpadearon y luego comenzaron a apagarse. La figura encapuchada cayó de rodillas, su guadaña cayó al suelo con un estruendo metálico. La calavera se agrietó y, finalmente, Gadriel desapareció en una nube de sombras.
Shemihaza, viendo a su aliado caer, intentó huir. Pero antes de que pudiera escapar, Gabriel y Miguel lo rodearon.
—El dolor que sembraste en el mundo ahora te alcanzará —dijo Gabriel, con calma, mientras Shemihaza intentaba retroceder—. Quién cava una fosa contra el justo, caerá en ella.
Con esas palabras, Shemihaza se desplomó. El dolor que había infligido en innumerables almas comenzó a consumirlo. El castigo que había evitado durante tanto tiempo finalmente lo alcanzó.
Cayó en un abismo de sufrimiento interminable, donde envejecía sin morir, atrapado en una espiral de agonía eterna.
Con la caída de Gadriel y Shemihaza, el mundo comenzó a cambiar. El ciclo de la vida y la muerte, impuesto por los ángeles caídos, fue destruido.
Las sombras que cubrían el destino de la humanidad se disiparon, y el tiempo, tal como había sido conocido, empezó a transformarse.
Las primeras señales del nuevo orden fueron evidentes en aquellos que habían sufrido bajo el peso del tiempo y la enfermedad. Las personas justas, que habían vivido sus vidas con integridad y compasión, comenzaron a experimentar una transformación milagrosa. Aquellos que habían envejecido, cuyas pieles se habían arrugado y cuyos cuerpos se habían debilitado, comenzaron a rejuvenecer. Las arrugas desaparecieron, los cabellos encanecidos volvieron a su color original, y las dolencias que les atormentaban se desvanecieron como si nunca hubieran existido.
Los ancianos volvieron a ser jóvenes, llenos de vitalidad y energía, como si el tiempo retrocediera en sus cuerpos.
Aquellos que habían estado postrados en camas por enfermedades incurables, cuyos cuerpos habían sido víctimas del sufrimiento físico, se levantaron. Sus huesos se fortalecieron, sus corazones volvieron a latir con vigor, y sus pulmones respiraron aire fresco sin esfuerzo. Las enfermedades desaparecieron en un suspiro, como si el dolor y la debilidad hubieran sido meras ilusiones. Los justos recuperaron una salud perfecta, una plenitud de vida que nunca antes habían conocido.
En los hospitales, los médicos y enfermeras, atónitos, presenciaban cómo los pacientes a los que ya habían perdido la esperanza de curar se levantaban de sus camas, sus cuerpos completamente restaurados. Niños, adultos y ancianos, todos sanaban de manera milagrosa. Las enfermedades más devastadoras, las que por siglos habían azotado a la humanidad, simplemente dejaron de existir en los cuerpos de los justos.
Aquellos que habían sufrido con discapacidades físicas desde su nacimiento, sintieron cómo sus cuerpos cambiaban. Los ciegos comenzaron a ver, sus ojos abiertos por primera vez a un mundo lleno de color y luz. Los sordos oyeron el sonido de las voces de sus seres queridos, y los paralíticos sintieron el milagro de ponerse de pie, caminando con una fuerza y coordinación que jamás habían experimentado.
No solo sanaron sus cuerpos, sino también sus espíritus. Los recuerdos de dolor y sufrimiento que habían cargado como un peso invisible durante toda su vida se disolvieron. En su lugar, una paz interior se asentó en sus corazones, una certeza de que el mal que antes dominaba el mundo había sido vencido. Los justos sabían que ya no tendrían que temer a la enfermedad, al envejecimiento, ni a la muerte. La eternidad les pertenecía, y podían vivirla en plenitud.
Las ciudades, que habían sido testigos de tantos lamentos, se llenaron ahora de cantos y celebraciones. Las personas que antes se arrastraban por las calles, encorvadas por el peso de los años, ahora caminaban erguidas, con el brillo de la juventud en sus ojos. Familias se reunían, asombradas por los milagros que veían a su alrededor, agradeciendo por la justicia que finalmente había llegado.
Pero, al mismo tiempo, aquellos que habían causado sufrimiento, los malvados que habían vivido vidas de injusticia y crueldad, experimentaban un destino completamente diferente. Sus cuerpos, antes vigorosos y saludables, comenzaron a deteriorarse rápidamente.
Envejecerían sin la liberación de la muerte. Las arrugas comenzaron a surcar sus rostros, sus cuerpos se debilitaban día tras día, mientras una sensación de desesperanza se apoderaba de ellos. El castigo que tanto habían temido, pero que siempre habían evitado, ahora era inescapable. Sus cuerpos seguirían deteriorándose, pero la muerte nunca llegaría a liberarlos del tormento.
A medida que sus cuerpos se deterioraban, el peso de sus acciones caía sobre ellos. Los recuerdos de las vidas que habían destruido, del sufrimiento que habían causado, se volvieron insoportables. Para ellos, el mundo se había convertido en una prisión sin salida, donde la vejez y la debilidad eran constantes, y el dolor era el único compañero que les quedaba.
Mientras tanto, Gabriel y Miguel observaban este nuevo orden con una mezcla de satisfacción y determinación. Sabían que habían cumplido su misión, que el equilibrio impuesto por los ángeles caídos había sido desmantelado. Ahora, como guardianes de esta nueva realidad, se aseguraron de que los justos vivieran eternamente en salud y juventud, disfrutando de una vida sin fin, mientras que los malvados enfrentaban el destino que ellos mismos habían creado.
El mundo había cambiado para siempre. La muerte ya no tenía poder sobre los justos, y el sufrimiento que había sido sembrado por Shemihaza y Gadriel había sido erradicado. La humanidad, al menos la parte que había seguido el camino de la justicia, vivía ahora en una realidad nueva, una realidad donde la vida era eterna, y el dolor era solo un recuerdo lejano.
Escrito por José Galindo y la IA ChatGPT.
La guerra de los santos por el nuevo orden natural de las cosas. |
Creo que el orgullo de Sandra salió lastimado por mi fidelidad a Mónica: Recuerdo como si fuese ayer, que en 1996 Sandra me acusaba así: José, tú te has llevado mi mochila azul, porque querías quedarte con mis fotos que yo tenía allí.
Yo le decía a ella que yo no me había robado su mochila, pero ella insistió varios días acusándome de eso.
Un día le dí a ella una respuesta más amplia:
«No sé de que hablas, yo no he agarrado ninguna mochila tuya, además, para qué quiero tus fotos si sabes que estoy enamorado de Mónica y de que tengo ojos solo para ella. ¿No ves que siempre ando con este anillo en mi dedo y de cuando Miguel en tu delante me preguntó el por qué yo lo tenía, y yo le respondí: «Porque es como si yo fuera casado y porque estoy enamorado de ella, y ella me basta»?».
Satanás significa calumniador, entonces Satanás sí existe porque los falsos testigos sí existen.
¿Quién es Satanás (el principal calumniador (el principal Satanás)), el líder de los ángeles que se rebelaron contra Dios?.
Satanás es Zeus, aquel dios pagano al que adoraban los que comían carne de cerdo, por el cual los romanos helenizaron el evangelio, por eso la Biblia en Mateo 15: 11 contradice Isaías 66: 17, entre otras contradicciones más, incluso hay falsificaciones romanas en el Antiguo Testamento para desacreditar las palabras de justicia en los escritos de Moisés, como el mejilla por mejilla, en lugar de ofrecer la otra mejilla. Los que se negaron a comer carne de cerdo (2 Macabeos 6: 2, 2 Macabeos 7: 7-10, Levítico 11), son los que menospreciaron sus vidas hasta la muerte en su primera vida, ¿Te parece lógico que hayan escogido morir en lugar de comer carne de cerdo, para que en su segunda vida coman carne de cerdo por lo que dice la Biblia en 1 Timoteo 4: 1-6 y Mateo 15: 11?. Ellos son los entendidos que han reencarnado en el tercer milenio (Oseas 6: 2, Daniel 12: 2-3), y viven en el cielo (a la diestra de Dios, Salmos 118: 7-25, Mateo 21: 38-42).
Nunca vas a ver a Zeús, pero como dicen los falsos profetas que lo adoran, Zeus vive en ellos, por eso han salido a luz todas las maldades que ustedes han escuchado que hacen sus profetas.
Con esta copa, brindemos por un mundo nuevo, uno sin Babilonia como su reina! https://youtu.be/9AemgOleAjA
No dejes tu cerebro en sus manos ! https://youtu.be/oAY5qevkRQY
Panowanie religii fałszywych może brzmieć paradoksalnie, ponieważ cytuję fragment z Biblii, ale chrześcijaństwo należy do tych religii fałszywych, tutaj wyjaśniam dlaczego: Objawienie 13:7 I pozwolono mu prowadzić wojnę ze świętymi i ich pokonać. Otrzymał także władzę nad każdym plemieniem, ludem, językiem i narodem. Pobierz dokument
La persecución religiosa en el Perú – El caso de José Carlos Galindo Hinostroza (Mi caso)Descarga
This is how the fraud operates.Download
Conocer la verdad es mejor que creer en la mentira. (Daniel 25:8, Isaías 28:15-17, Isaías 42:1-17) https://youtu.be/z3eiuI-95c0
Riddle, o czym my mówimy?: Od chwili narodzin oskarżają Cię, mówiąc: «Urodził się z grzechem pierworodnym i potrzebuje chrztu». Kiedy twoi rodzice zabierają cię do swojego kościoła, uczą cię bić się w klatkę piersiową, mówiąc: «Wyznaję, że zgrzeszyłem i wyznaję też, że to moja wina, moja wielka wina». Jeśli masz wrogów, którzy cię atakują, mówią ci: «Jeśli chcesz otrzymać przebaczenie swoich grzechów, przebacz swoim wrogom, pamiętaj, że wszyscy jesteśmy grzesznikami.». Jeśli przekroczysz doktryny tego kościoła, nazywają cię grzesznikiem i mówią, że naruszasz Boże zasady. Rozumiem, że Bóg jest istotą niestworzoną i jest nadrzędny; Jeśli sprawiedliwość jest wartością wyższą, czy Bóg byłby za skazaniem niewinnych razem z winnymi?, Ten kościół jest pozostałością po imperium, które prześladowało grupę ludzi, którzy szanowali sprawiedliwość, imperium rzymskie było imperium, które zniszczyło pisma wiary, które prześladowało, jednak mówią wam, że to imperium nawróciło się na wiarę, którą prześladowało i że zaczął głosić orędzia, które prześladował, a także mówią wam, że w Biblii, którą przyjęli, znajdują się orędzia, które prześladowali, ale których później poświęcili się obronie, Pytam, czy im wierzysz?, Czy wydają ci się godni zaufania?, Jeśli jesteś sprawiedliwy, dlaczego miałbyś dołączyć do grupy ludzi, których sumienie zarzuca im nieprawość?, Jeśli jesteś sprawiedliwy, najlepszą rzeczą, jaką możesz zrobić, to nie nosić na swoich ramionach winy innych. Nie leży w twoim najlepszym interesie noszenie ciężaru niesprawiedliwych, którzy czynią niesprawiedliwość, ale którzy wierzą, że zostanie im przebaczone podążanie zasad przekazywanych przez innych niesprawiedliwych ludzi i za szerzenie ich kłamstw. Odpowiedź: Mówimy o religii Diabła, tego, którego czcili Rzymianie w przeszłości: Człowiek, Zeus, słońce (Triumwirat Rzymian). Wśród Rzymian czczono Sol Invictus, „Słońce Niezwyciężone”, którego święto obchodzono z okazji przesilenia zimowego 25 grudnia, kiedy, jak wierzono, była to najzimniejsza noc w ciągu całej nocy i odtąd słońce znów zaczęło wschodzić. Wyjścia 20:5 Nie będziesz kłaniał się żadnemu posągowi, aby go uczcić. Ja jestem Jehowa, twój Bóg, Bóg zazdrosny, który nienawidzi tych, którzy go nienawidzą, i miłuje tych, którzy go miłują. Jahwe nie miłuje swoich wrogów: Mateusz 5:38-48 jest kłamstwem rzymskiego imperium bestii, które nie szanowało ani przykazań, ani przesłania, ani fizycznego wyglądu Chrystusa: zniesławili go wizerunkiem « Słońce, które stało się człowiekiem”, aby kontynuować bałwochwalstwo wizerunków Słońca, które Cesarstwo Rzymskie czciło już, gdy go zabijało.
Miłość nieprzyjaciół jest oszustwem wroga Boga, zaprzeczanie prawu, które zabrania spożywania pokarmów, takich jak wieprzowina i nietoperze, jest również oszustwem; Biblia zawiera kłamstwa z imperium, które nigdy nie nawróciło się na wiarę, którą prześladowało, imperium rzymskie prześladowało tę wiarę, aby ją zniszczyć przez hellenizację. W wersji ewangelii sfałszowanej przez Rzymian w Ewangelii Mateusza 15:11 Jezus mówi nam (aby zaprzeczyć prawu w Księdze Powtórzonego Prawa 14): „Jedzcie wszystko, ponieważ nic, co wchodzi do ust człowieka, nie zanieczyszcza go”, Rzymianie oskarżają więc Jezusa o coś że jako wierny Żyd nigdy nie powiedział: Podobnie jak Antioch IV Epifanes, mieli na myśli hellenizację prawdziwej religii. Ewangelia została zhellenizowana przez Rzymian, podobnie jak twarz Zeusa, więc mówią nam za pomocą obrazów, że była to twarz Jezusa; a doktryna greckiego Cleobulusa z Lindos mówi: „Kochaj swego wroga”, ale mówią nam, że nauczał tego Jezus: A to jest kłamstwo. Antioch IV Epifanes torturował ośmiu Żydów, siedmiu braci i swoją matkę, ponieważ odmówili jedzenia wieprzowiny, ponieważ Bóg tego zabrania (Kpł 11, 2 Machabejska 7). Proroctwo Izajasza 65 potwierdza dwie rzeczy: 1 # Bóg kocha swoich przyjaciół i nienawidzi swoich wrogów. 2# Potwierdza się zakaz spożywania wieprzowiny. Antioch, grecki król: „Czy chciałbyś jeść wieprzowinę, żeby nie poćwiartowali twojego ciała? (2 Machabejska 7:7)”. Zeus, grecki bóg: „Nic, co zrobiłem ja Bóg, nie jest złe, jeśli przyjmiesz to modląc się do mnie, czy odmówią jedzenia wieprzowiny?”, czcijcie mnie wszyscy, a ci, którzy tego nie robią, idą w ogień wieczny (1 Tymoteusza 4:3, Hebrajczyków 1:6, Łukasza 11:28, Mateusza 18:7). Fraza: „Czyń dobrze swoim przyjaciołom i wrogom, ponieważ w ten sposób zachowasz tych, a innych będziesz mógł przyciągnąć”. To pochodzi z Kleobulus z Lindos, „kochaj swojego wroga, to inny sposób powiedzenia tego samego”, ale to jest sprzeczne z prawem i prorokami, Jezus szanował słowo Boże, ale rzymscy prześladowcy nie.
Byłem programistą komputerowym, lubię logikę, w Turbo Pascalu stworzyłem program zdolny do tworzenia podstawowych formuł algebry losowej, podobnych do poniższego wzoru. W poniższym dokumencie w .DOCX można pobrać kod programu, jest to dowód, że nie jestem głupi, więc wnioski z moich badań należy traktować poważnie. https://ai20me.files.wordpress.com/2023/02/math21-pas-code-of-a-turbo-pascal-program.docx
Jeśli A=725.957 i z=A to z=725.957
Główne wnioski z moich badań: Oszustwo Cesarstwa Rzymskiego w Biblii vs. przesłanie prześladowanych w czasach Chrystusa. : https://ntiend.me/2023/04/06/oszustwo-cesarstwa-rzymskiego-w-biblii-vs-oredzie-przesladowanych-w-czasach-chrystusa/
Ironia wobec typowego oszczerczego i sprzecznego przesłania obłudnego proroka: „Jeśli modlicie się do tych mężczyzn, którzy są ubrani jak kobiety i mają włosy jak kobiety, lub jeśli modlicie się do ich wizerunków, to czcicie demony, a nie czcicie tylko Boga Abrahama i jego siostrzeńca Lota; ale jeśli uczynicie to samo z naszymi świętymi obrazami lub długowłosymi mężczyznami, do których modlimy się poprzez te święte obrazy, nie grzeszycie, ponieważ mówimy, że są to siedmioro archaniołów Bóg i ich wizerunki, do których modlimy się, aby wstawiali się za nami przed Bogiem, ponieważ są oczami i uszami Boga, jeśli nie modlimy się do Boga przez nich lub przez nasze święte posągi, Bóg nie będzie wiedział, co mówimy w naszych modlitwy, ponieważ Bóg ma ograniczenia zmysłowe”. Czy ci głupcy wierzą, że Bóg ma ograniczenia intelektualne i sensoryczne, skoro nie będzie wiedział z góry, co zrobić ze swoimi wrogami (Nahuma 1:2-14)? Czy ci księża powiedzą (nie szukają żony dla siebie, dlatego mają więcej wspólnego z sodomitami niż z Abrahamem czy Lotem, nie zabiegają o błogosławieństwo Boże (Prz 19:14), dlatego wybrali celibat, usprawiedliwiając się rzymskimi kłamstwami w swojej Biblii), że dwaj święci aniołowie byli przebrani za kobiety i że z tego powodu mężczyźni z Sodomy (którzy robili rzeczy, których Bóg nienawidzi (Rdz 19:1-38, Ezechiel 16:20, Pwt 22:5)) chcieli uprawiać seks z z nimi, a nie tylko z tymi lojalnymi ludźmi, posłańcami Boga (ci posłańcy byli istotami rodzaju męskiego, podobnymi do ludzi o męskim wyglądzie i męskich ubraniach, ojcami dobrze znanych bohaterów (półbogów, którzy stawili czoła złym olbrzymom. - Rodzaju 6: 1-4 ), nie istoty bezpłciowe, jak meduzy, ani istoty hermafrodytyczne, jak ślimaki, ani istoty kobiece, jak kobiety, ale mężczyźni, którzy nie byli buntowniczy, ale wierni prawom Bożym (Daniela 3:25, Daniela 9:21, Psalmów 86:2, Powtórzonego Prawa 22:5, Psalmy 18:25-30, Rodzaju 2:24, Rodzaju 3:22-24)), ale także z ma n, w którym Bóg miał upodobanie, a zatem kim był mężczyzna, który nie przebierał się za kobietę, ale mimo to był obiektem pożądania seksualnego obrzydliwych mężczyzn? https://ntiend.me/2023/08/07/the-interpretation-of-the-parable-of-the-net-thrown-into-the-sea-to-catch-fish-matthew-1347-the-parable-of-the-net-denies-the-doctrine-of-love-for-the-enemy/
Ostateczny sąd z proroctwa Daniela, który mówi: Ale Sędzia zasiądzie i odbiorą mu władzę, tak że zostanie zniszczony i zrujnowany, musi się spełnić… Co Jezus czuł wobec swoich wrogów? Co święci myśleli o swoich wrogach? Miłość czy nienawiść? Wielu upadnie na plecy, gdy zauważą, jak zostali oszukani. Powinniśmy żądać odszkodowania od Watykanu i jego wspólników za cały czas, jaki nam zmarnowali, i mówię poważnie.
Objawienie 6:9 A gdy otworzył piątą pieczęć, widziałem pod ołtarzem dusze tych, którzy zostali zabici dla słowa Bożego i dla świadectwa, jakie mieli. 10 I zawołali głosem wielkim, mówiąc: Jak długo, Panie święty i prawdziwy, nie będziesz sądził i nie będziesz się pomścił za naszą krew na mieszkańcach ziemi? Prawdziwi posłańcy Chrystusa i Jego prawdziwe przesłanie znali proroctwa i wiedzieli, że ich wrogowie i prześladowcy mieli na myśli wprowadzenie ogólnoświatowego zwiedzenia, ponieważ wiedzieli, że proroctwo z Daniela 8:25 musiało przybrać taki kształt, aby w czasie końca Wraz z powrotem Chrystusa oszustwo zostaje zniszczone. W Objawieniu 6:9-10 wzywa się Boga, aby wypełnił swoje obietnice sprawiedliwości wyrażone w takich proroctwach: Psalmy 58:10 Sprawiedliwy będzie się radował, gdy ujrzy zemstę;
Obmyje swoje stopy we krwi niegodziwców. 11 Wtedy powie człowiek: Zaprawdę, dla sprawiedliwego jest nagroda; Zaprawdę, istnieje Bóg, który sądzi na ziemi. Gdzie jest miłość do wrogów w tym wezwaniu do Boga i w tych proroctwach? Nigdzie. Jezus wiedział też z góry, że Rzymianie nigdy nie nawrócą się na jego religię i że zniszczą jego przesłania oraz przesłania jego wiernych świadków, dlatego powiedział tak: Mateusza 7:22 Wielu mi powie tego dnia: Panie, Panie, czyż nie prorokowaliśmy w Twoim imieniu i w Twoim imieniu nie wypędzaliśmy demonów, i w Twoim imieniu nie czyniliśmy wielu cudów? 23 I wtedy im oświadczę: Nigdy was nie znałem; odejdźcie ode mnie wy, którzy czynicie nieprawość. Tak jak przesłanie z Objawienia 6:9-10 jest aluzją do proroctwa z Psalmów 58:6-11, tak przesłanie z Mateusza 7:22-23 jest aluzją do tego proroctwa, gdzie jest jasne, że kocha Boga, ale nienawidzi swoich wrogów, jeśli nienawidzi swoich wrogów i nie jest hipokrytą, to nigdy nie powiedział przesłania z Mateusza 5:38-48, to religijni obłudnicy „rzymscy katolicy” z tym przesłaniem w Biblii, które mówi „kochajcie swoich wrogów”, zamordowali wielu ludzi w imię swojej religii w bezbożnej inkwizycji, która zawsze opowiadała się za bożkami, a nie za sprawiedliwością, ponieważ oszustwo i sprawiedliwość są nie do pogodzenia:
Psalmy 139:17 Jakże cenne są dla mnie Twoje myśli, Boże! Jakże ogromna jest ich suma! 18 Gdybym ich policzył, przewyższyłoby ich liczbę ziarenek piasku — gdy się obudzę, nadal będę z wami. 19 Gdybyś tylko ty, Boże, chciał zabijać niegodziwców! Precz ode mnie, wy krwiożerczy ludzie! 20 Mówią o tobie ze złymi zamiarami; twoi przeciwnicy nadużywają twojego imienia (używając Boga jako pretekstu, bronią modlitw skierowanych do różnych stworzeń). 21 Czyż nie nienawidzę tych, którzy Cię nienawidzą, Jehowo, i nie brzydzę się tymi, którzy się przeciwko Tobie buntują? 22 Nie mam do nich nic prócz nienawiści. Uważam ich za swoich wrogów. (Sprawiedliwi nienawidzą złych, nie kochają wszystkich, tylko sprawiedliwych. Jezus był sprawiedliwy, więc nie miłował swoich nieprzyjaciół ani nie umierał za nich… Przypowieści Salomona 29:27 Sprawiedliwi brzydzą się bezbożnymi; Niegodziwi brzydzą się sprawiedliwymi. https://youtu.be/GtqL9Cb2yeU )
Psalmy 135:14 Bo Jehowa usprawiedliwi swój lud i zlituje się nad swymi sługami. 15 Bożki narodów są ze srebra i złota, wykonane rękami ludzkimi. 16 Mają usta, ale nie mogą mówić, oczy, ale nie widzą. 17 Mają uszy, ale nie słyszą i nie ma tchnienia w ustach ich. 18 Ci, którzy je tworzą, będą do nich podobni, podobnie jak wszyscy, którzy im ufają. (Kto ma uszy do słuchania, niechaj mnie słucha… https://youtu.be/e-f_UiTKFx8 )
Izajasza 2:8 Ich ziemia pełna jest bałwanów; Kłaniają się dziełu swoich rąk, temu, co uczyniły ich palce. 9 Tak się człowiek upokarza, a każdy jest poniżony, nie przebaczaj im!
Są nie tylko bożkami, ale także bożkami haniebnymi!
1 List do Koryntian 11:14 Czyż sama natura rzeczy nie uczy was, że jeśli ktoś ma długie włosy, jest to dla niego hańbą? 15 A jeśli kobieta ma długie włosy, to jest jej chwała? Bo długie włosy są jej dane jako okrycie.
Księga Habakuka 2:16 Będziesz napełniony hańbą zamiast chwałą. Teraz Twoja kolej! Pij i pozwól, aby twoja nagość została odsłonięta! Kielich z prawicy Pańskiej zbliża się do ciebie, a hańba okryje twoją chwałę.
No hay comentarios:
Publicar un comentario
Nota: solo los miembros de este blog pueden publicar comentarios.